بسم الله الرحمن الرحیم موضوع مقاله: مهارت ارتباطی والدین با هم و والدین با فرزندان تهیه کننده:ملیحه قاسمی دبیر مدرسه راهنمایی مکتبی منطقه جی ( مهارت های ارتباطی والدین با هم و والدین با فرزندان) پدر و مادر اولین کسانی هستند که بنیاد شخصیت سالم فرزند را می گذارند و اگر این پدر و مادر خصوصیات زیستی، شناخت ، روانی و اجتماعی همدیگر را بشناسند و برای حسن تأمین نیازها تلاش کنند نشاط صد درصد در خانواده ایجاد می شود انسان ها تشویق طلب و تنبیه گریز، تکریم طلب و تحقیر ستیزند پس هر همسری دوست دارد چنین احساسات مورد توجه قرار گیرد. درنتیجه یک خانواده شاد و با نشاط فرزندانی شاد و با نشاط خواهند داشت از مهارت بی شمار مربوط به فرزند داری، ایجادارتباط و استفاده مستمر ازآن می باشد و از این طریق والدین می توانند به کودک در برخورد با مشکلات کمک نمایند و عدم موفقیت در برقراری ارتباط مشکل جدی به حساب می آید. ارتباط یعنی گوش فرا دادن و بیان صحیح نظرات و احساسات خود نسبت به دیگران و درک آن پدر و مادر به عنوان یک والد باید در پیام دادن و پیام گرفتن مهارت داشته باشند. ارتباط با کودک هنگامی شروع می گردد که او وارد محیط می شود کلیه ارتباطات والدین در اصل دارای یک پیام مهم (والدین کودک را دوست دارند و متوجه دنیای او هستند) است و برای حفظ آن والدین باید حمایت مثبت را به عنوان یک امر مهم قبول داشته باشند یعنی والدین به کودک کمک کرده تا او توانائی های خود را به گونه ای رشد دهد که به تدریج بتواند با روشی مثبت بر نقاط ضعف خود فائق آید استفاده از تحسین توصیفی در انگیزش کودک بسیار موثرتر از انتقاد منفی است و در برگیرنده رفتار کودک است نه شخصیت او . اگر تحسین و انتقاد را هم زمان ارائه کنید،درک پیام از جانب کودک دشوار خواهد شد. انتقاد سازنده هنگامی که محتاطانه به کار برده شود می تواند روش مناسبی باشد و دارای یک هدف اساسی است صحبت در مورد آنچه انجام شده به طریقی مثبت به منظور اصلاح مشکل رفتاری. پذیرش والدین عامل تقویت کننده قوی برای رفتار کودک می باشد برای درک ارتباط کلامی کودک ابتدا زبان را تجربه کرده و آن را در شکل تکلم یعنی ارتباط کلامی به کار می برد. بیان کلامی برخود پنداری کودک تأثیر دارد. اگر کلماتی که بیان کننده عشق و پذیرش باشند را بشنود شروع به استفاده از همین شیوه خواهد نمود و اگر او در معرض داد و فریاد و دشنام قرار گیرد او شروع به منعکس نمودن این نوع ارتباط خواهد نمود. شنیدن پیام های دو پهلو می تواند به کودک آسیب وارد آورد. به منظورارتباط خوب با کودک باید از نقش معانی در استفاده از زبان آگاه بود بسیاری از ارتباطات میان پدر و مادر وکودک غیر کلامی است که در بردارنده حرکات بدن و حالات صورت است و نوع دیگر ارتباط غیر کلامی ، ارتباط رفتاری و اعمال است و اعمال گویا تر از کلمات است. موانع ارتباط خوب شامل فشارهای روزمره زندگی،ناتوانی در رسیدن به مشکل اصلی، ناتوانی درتشخیص اینکه مشکل مربوط به کیست و رویاروئی می باشدکه باید رابطه ضعیف را تغییر داد و ارتباط مثبت را برقرار ساخت و مهارت گوش فرا دادن خوب به والدین دردرک احساسات کمک می کند که این مهارت ها شامل جنبه حمایتی داشتن،سرمشق خوب شدن ودقت گوش دادن و تکرار نقطه نظرهای مهم. پایان
