مواد لازم:
تخم مرغ........................4 عدد
شیر ............................2/1 لیوان
شکر............................1 لیوان
ارد...............................1لیوان
وانیل.............................4/1 قاشق چای خوری
بیکینگ پودر....................1 قاشق مربا خوری
روغن مایع......................4/1لیوان
طرز تهیه:
ابتدا تخم مرغ ها را در ظرف شکسته و با هم به هم میزنیم تا کف کند.بعد شکر و رانیل را اضافه میکنیم و با هم زن خوب میزنیم در حدی که کاملا کش دار شود و رنگ ان متمایل به سفید شود. بعد روغن و شیر را به ان اضافه میکنیم و یکی دو دور با هم زن میزنیم. بعد ارد را با با بیکینگ پودر مخلوط کرده و بعد ان را کم کم به مخلوط اضافه میکنیم و ارام ارام هم میزنیم . کف قالب را چرب کرده و مواد کیک رادر ان ریخته و داخل فر طبقه وسط به مدت یک ساعت میگذاریم بپزد......
http://up98.org/upload/server1/01/z/89w3ugh89642r9dtyg.jpg
******************************************************************************************
http://up98.org/upload/server1/01/z/3rmlfgv5d9b8bmlq9vzn.jpg
خیلی از پدر و مادرها متوجه این موقعیت و ضرورت رشد فرزندان خود نشده غالباً با دلسوزی های بسیار و پرسش های مکرر و سؤالاتی مثل: چه شده، چه اتفاقی افتاده، چرا این قدر ساکتی، چرا حرف نمی زنی ؟ (که البته بیشتر جنبه خیر خواهانه دارد ) آرامش و امنیت روحی جوانان را برهم می زنند. گاهی هم با عکس العمل های تلخی از طرف جوان خود روبرو می شوند که در نهایت منجر به تشکیل یک حلقه معیوب درروند ارتباط خانواده و فرزندان می شود. در این قبیل مواقع گاهی فرصتی پیش می آید که بزرگترها می توانند با دخالت های حساب شده وارد معرکه شده و از بحران روحی جوانان بکاهند.
دوران شگفت انگیز
واقعیت این است که این دوران یکی از شگفت انگیزترین و توفانی ترین دوره های حیات جوان است. جوان در این دوره شکافی عمیق و پرتگاهی ناپیدا در درون خود احساس می کند ؛ یعنی از یک طرف آرامش و بی خبری دوران کودکی را پشت سر گذاشته و از طرفی هنوز به اعتماد به نفس کامل و استحکام روحی لازم نرسیده است . یک روز رفتار و حرکات بچگانه دارد و از هر مسئولیتی شانه خالی می کند و روزی دیگر آن چنان احساس بزرگی می کند که می خواهد دنیا را اصلاح کند. دراین حال گاهی ساعت ها به سکوت و انزوا پناه می برد و گاهی به اجتماعات شلوغ و پر سر و صدا روی می آورد طوری که حتی بلندترین صدای موسیقی هم او را راضی و ارضائش نمی کند. یا گاهی وجود خود را متزلزل و در آستانه ویرانی می بیند و گاهی خود را متکبر و از خود راضی نشان می دهد تا نشانه های عدم ثبات و تزلزل درونی خود را بپوشاند.
عبور از بحران
دراین شرایط بحرانی هر نوع دخالت مستقیم و یا بازگویی اشتباهات و خطاهای احتمالی باعث ایجاد عناد، لجاجت و عقب نشینی آنان و نوعی سرخوردگی جوان می شود . کارشناسان مسایل اجتماعی - خاصه آنان که در مسائل جوانان دستی و مطالعه ای دارند - معتقدند بهترین چاره برای عبور از این بحران "سکوت آگاهانه"، "انتظار بیدار" و "ایجاد تفاهم و اطمینان" است.
اگر به این شیوه رفتار شود نوجوان و جوان به تدریج خود را به بزرگترها نزدیک کرده و با میل و رغبت باطنی دست کمک و راهنمایی آنان را می فشارد و سرانجام در یک جو اعتماد و تفاهم ، آرامش و امنیت لازم برای رشد و بالندگی جوانان فراهم می شود.
اما اگر این "سکوت آگاهانه" و "انتظار بیدار" به "خواب غفلت" بدل شود و پدر و مادر خود را به دلیل عجز وسهل انگاری و یا ضعف وبی تفاوتی از دنیای فرزندان خویش کنار بکشند و آنها را به حال خود رها سازند ، جوانان روز به روز آشفته تر و بیقرارتر می شوند ؛ حس احترام و اعتمادی که نسبت به بزرگترها داشتند و نیز معیارهای ارزشی را که برای رشد نیروی داوری خود لازم دارند از دست می دهند و خود را نیز درهم شکسته می بینند و این تغییر و تحول ذهنی در پاره ای زودتر و در برخی دیرتر صورت می گیرد . عده ای هم به غلط تصور می کنند که دوران رشد یکباره تمام می شود و جوان می تواند کلیه مسائل و مشکلات روحی و سرسختی های دوران بلوغ را کنار بگذارد و تسلیم محض و بی اراده بزرگترها شود ؛ در حالی که در خیلی از موارد نه تنها جریان رشد کامل نشده بلکه زودتر از موعد قطع شده است. متأسفانه برخی از والدین راحت طلب نمی توانند دریابند که این نوع به عقل رسیدن چیزی جز قطع ناگهانی فعل و انفعالات سالم و در عین حال توفانی دوران بلوغ نیست و بیشتر به پوسیدگی زودرس یک میوه نارس شباهت دارد .
تربیت آگاهانه
به نظر اندیشمندان ، بی تفاوتی و سهل انگاری بزرگترها همان قدر آرامش زمان رشد را برهم می زند که دخالت ها و امر و نهی های بیش از اندازه و نابجای آنان . اگر کسی بخواهد نوجوان و جوان خود را نه از طریق رام کردن و خام کردن ، بلکه از راه تربیت صحیح و آگاهانه به آزادی، تفکر، استقلال رأی و احساس مسئولیت فردی و اجتماعی هدایت کند لازم است در نهایت متانت و بردباری دورادور و بدون دخالت مستقیم و احیاناً تحمیل کمک خود ، او را در راه سخت و ناهمواری که در پیش دارد همراهی کند. او باید بداند رشد عقلی و روحی انسان خواه سریع ، خواه کند، خواه با کمک بزرگترها و یا بدون دخالت آنها به همان نسبت پیچیده است که تحول حیات در سیر آفرینش و تبدیل یک کرم ابریشم بی دفاع به یک پروانه ی بلند پرواز...
دارندگان چشم های آبی دارای نگاهی عمیق بوده و شخصیتی حساس و شفاف دارند . این افراد به راحتی فکر و نظر خود را به دیگران تحمیل می کنند و به همین نسبت جرات و شجاعت ویژه ای هم به خرج می زنند . قابل توجه است که بیشتر چشم آبی ها طبیعت و احساساتی هنری و ملموس دارند.
رنگ چشم سبز نشان دهنده آن است که صاحبان آن شخصیتی قوی و اراده ای بالا دارند. در تصمیم گیری ها ، خیلی محکم عمل کرده و تا حدی خود رای و مغرور هستند . این افراد اعتماد به نفس بالایی دارند و در کمک به دیگران سعی می کنند تا آخرین توان خود را مصرف کنند.
صاحبان چشمان مشکی انسان هایی رویایی هستند که در فضای شاعرانه ای زندگی می کنند و همچنین بسیار دست و دل باز هستند . بسیار سعی می کنند با هر چه دارند به دیگران کمک کنند این افراد همچنین دارای خلق و خوی اجتماعی و احساسات ظریف هستند.
صاحبان چشم های خاکستری دو دسته هستند ، یا از شخصیتی آرام و با اعتماد به نفس برخوردارند و یا شخصیتی عصبی و انقلابی دارند و همیشه به دنبال آرامش می گردند ولی در مجموع انسان هایی سرسخت و سنگین دل هستند.
با وجود اینکه چشم عسلی ها انسان هایی خوش قلب هستند ولی با دیگران صریح نیستند . این افراد همیشه به دنبال دوست می گردند . چشم عسلی ها معمولا از کودکی روی پای خود بزرگ شده و دوست ندارند به دیگران تکیه کنند ..
به نام خدا
سازنده ترین کلمه گذشت است... آن را تمرین کن
پر معنی ترین کلمه ما است...آن را بکار ببند.
عمیق ترین کلمه عشق است... به آن ارج بنه.
بی رحم ترین کلمه تنفر است...از بین ببرش.
سرکش ترین کلمه هوس است...با آن بازی نکن.
خود خواهانه ترین کلمه من است...از آن حذر کن.
ناپایدارترین کلمه خشم است...آن را فرو ببر.
بازدارترین کلمه ترس است...با آن مقابله کن.
با نشاط ترین کلمه کار است... به آن بپرداز.
پوچ ترین کلمه طمع آست... آن را بکش.
سازنده ترین کلمه صبر است... برای داشتنش دعا کن.
روشن ترین کلمه امید است... به آن امیدوار باش.
ضعیف ترین کلمه حسرت است... آن را نخور.
تواناترین کلمه دانش است... آن را فراگیر.
محکم ترین کلمه پشتکار است...آن را داشته باش.
سمی ترین کلمه غرور است... بشکنش.
سست ترین کلمه شانس است... به امید آن نباش.
شایع ترین کلمه شهرت است... دنبالش نرو.
لطیف ترین کلمه لبخند است...آن را حفظ کن.
حسرت انگیز ترین کلمه حسادت است... از آن فاصله بگیر.
ضروری ترین کلمه تفاهم است... آن را ایجاد کن.
سالم ترین کلمه سلامتی است... به آن اهمیت بده.
اصلی ترین کلمه اطمینان است... به آن اعتماد کن.
بی احساس ترین کلمه بی تفاوتی است... مراقب آن باش.
دوستانه ترین کلمه رفاقت است... از آن سوءاستفاده نکن.
زیباترین کلمه راستی است... با آن روراست باش.
زشت ترین کلمه دورویی است... یک رنگ باش.
ویرانگرترین کلمه تمسخر است... دوست داری با تو چنین کنند؟
موقرترین کلمه احترام است... برایش ارزش قایل شو.
آرام ترین کلمه آرامش است... به آن برس.
عاقلانه ترین کلمه احتیاط است... حواست را جمع کن.
دست و پاگیرترین کلمه محدودیت است... جازه نده مانع پیشرفتت بشود.
سخت ترین کلمه غیرممکن است... وجود ندآرد.
مخرب ترین کلمه شتابزدگی آست...مواظب پلهای پشت سرت باش.
تاریک ترین کلمه نادانی است...آن را با نور علم روشن کن.
کشنده ترین کلمه اضطراب است...آن را نادیده بگیر.
صبورترین کلمه انتظار است... منتظرش باش.
بی ارزش ترین کلمه انتقام است... بگذار و بگذر.
ارزشمندترین کلمه بخشش است... سعی خود را بکن.
قشنگ ترین کلمه خوشروئی است... راز زیبائی در آن نهفته است.
تمیزترین کلمه پاکیزگی است... اصلآ سخت نیست.
رساترین کلمه وفاداری است... سر عهدت بمان.
تنهاترین کلمه گوشه گیری است...
بدان که همیشه جمع بهتر از فرد بوده. .
محرک ترین کلمه هدفمندی است...
زندگی بدون هدف روی آب آست
....و هدفمندترین کلمه موفقیت است... پس پیش به سوی آن.
گنجشک به خدا گفت :
لانه کوچکی داشتم،
آرامگاه خستگیم،سرپناه بی کسیم بود.
طوفان تو آن رااز من گرفت....
کجای دنیای تو را گرفته بودم؟
خدا گفت : ماری در راه لانه ات بود ، تو خواب بودی ،
باد را گفتم لانه ات را واژگون کند.آ
نگاه توازکمین مار پرگشودی!!
چه بسیار بلاها که از تو به واسطه محبتم دور کردم وتو ندانسته به دشمنیم برخاستی!
بیشترین میزان عدم توافقها، ناراحتیها، تیره شدن روابط، تعارضات، دورشدن و فاصله گرفتن والدین و فرزندان در زمان امتحانات است. این نتیجه، حاصل استخراج نتایج پرسشنامهای است که در آن از والدین و فرزندان آنها درخواست شده بود به این سؤال پاسخ دهند: چه مواقعی بیشترین اختلافات بین شما بروز میکند؟
جالب آنکه پاسخ والدین و فرزندان به این سؤال یکسان بود: «زمان امتحانات» والدین می گفتند: فرزندان حرفها و راهنماییهای ما را نمیشنود، فرزندان میگفتند: والدین تصور میکنند ما حرفهای آنان را در بار اول نشنیدهایم و مدام تکرار میکنند، درس بخوان، نمره خوب بگیر، چرا به فکر خودت نیستی، ما خیر و صلاح تو را میخواهیم و... گوشهای ما پر است از این حرفها.
بدون تردید فصل امتحانات یادآور دغدغهها و نگرانیهاست. این دغدغهها و نگرانیها محدود به دانشآموز نمیشود، بلکه فضای خانه و خانواده را نیز در بر میگیرد. گویی والدین و اعضای خانواده امتحان دارند. دانشآموز برای رهایی گاه به مطالعه بیشتر روی میآورد و گاه درس و کتاب را به کناری نهاده و در برابر آنها سر تسلیم فرود میآورد و گاه به هر دوی این رفتارها میپردازد. والدین نیز برای رهایی گاه چارهجوییهایی را در پیش میگیرند و گاه با تذکرات مداوم دانشآموز را به خواندن درسها و مطالعه بیشتر توصیه میکنند.
این سؤال بسیاری از والدین است که وظیفه آنها در شروع فصل امتحانات چیست؟ آیا ضروری است والدین خودشان را درگیر مسائل درسی فرزندانشان کنند؟
آیا بهتر است بیاعتنا و بیتفاوت فرزندانشان را به حال خود رها کنند؟
هدف از نوشته حاضر پاسخگویی به یک سؤال است:
وظیفه والدین در شروع فصل امتحانات چیست؟
1ـ فضای آرامبخش، شور آفرین و اطمینان بخش بیافرینند
قطعاً اصلیترین وظیفه والدین ایجاد فضایی صمیمی، دلگرم کننده، فرحبخش و شورآفرین است. چنین فضایی درون محیط خانواده، دغدغهها و نگرانیها را به حداقل میرساند، امکان بروز استعدادها را میسر میسازد، تواناییهای هوشی و عاطفی فرزندان را گسترش میدهد و فرزندان را مسئول و متکی به خود بار میآورد.
2ـ سامان بخشیدن به مسائل و مشکلات اقتصادی در ایام امتحانات
بدون تردید مسائل مالی نقشی در نمرات تحصیلی و موفقیت فرزندان ایفا میکنند، سامان بخشیدن مسائل مالی در زمان امتحانات وظیفهای مهم است که باید والدین آنها را جدی بگیرند.
واقعیت آن است که مسائل مالی گاه عرصه را بر والدین تنگ میسازد. طبعاً تحمل این مشکلات صبر آنان را سرریز کرده و فشارهایی را به دانشآموزان منتقل میکند ظرفیت دانشآموز محدود است و حساسیت وی زیاد. برنامهریزی اقتصادی در طول سال و بهویژه در زمان امتحانات بیشترین کمک به دانشآموز است، تا با آسودگی خاطر به مسائل درسی و تحصیلی بپردازد.
3ـ انعکاس تعدیل یافته فراز و نشیبها
مشکلات همیشه وجود دارند. حتی اگر همیشه مشکلات وجود نداشته باشند؛ انسانها سعی میکنند مشکلی بهوجود آورند اعم از مشکلات مالی، اختلافات خانوادگی، درگیریهای فامیلی و...
شاید مشکلات به تنهایی و به خودی خود مهم نباشد مهم چگونگی مواجهه با این مشکلات است.
سعی کنید در ایام امتحانات حتیالامکان همه مشکلات را به فرزندان منتقل نکنید. تلاش کنید مشکلات را با همه ابعاد و زوایای نگرانکننده و طاقت فرسا به آنان بازگو نکنید.
4ـ پرهیز از اختلافات خانوادگی در حضور فرزندان
فرزندان شما خواه ناخواه از اختلافات شما و همسرتان آگاه میشوند. سعی کنید این اختلافات را در حضور آنها دامن نزنید. بیان اختلافات و بازگویی مجدد آنها به همراه القاب تحقیرآمیز، جسم و روح فرزندتان را فرسوده میسازد. آزردگی خاطر و فرسودگی جسم و روح فرزندتان مجالی برای یادگیری دروس به آنها نخواهد داد.
5ـ امتحان دانشآموز، وظیفه دانش آموز است نه وظیفه والدین
والدین مسئولیتهای خودشان را دارند و دانشآموز مسئولیتهای خودش را دارد. امتحان جزو وظایف اوست. این وظیفه فرزند شماست که به موقع درس بخواند، تمرین حل کند. خود را برای امتحان کلاس و امتحان ثلث آماده کند. شما وظایف دیگری دارید. بهتر است هر کسی به وظایف خودش بپردازد.
6ـ ارتباط خود را با مدرسه، معلمان، انجمن اولیا و مربیان بیشتر کنید
ارتباط هر چه بیشتر شما با مدرسه و معلمان باعث خواهد شد فرزندتان با دلگرمی بیشتری درسها را دنبال کند. در ملاقات با معلمان و مشاوران از راهنماییها و توصیههای آنها حداکثر استفاده را ببرید. به این توصیهها و راهنماییها عمل کنید. در انجمن اولیاء مربیان شرکت مداوم داشته باشید. شما میتوانید از راهنماییها و تجربههای دیگر والدین در مورد فرزندشان استفاده کنید، اطلاع یابید چه کارهایی به سود فرزندان است و چه کارهایی بینتیجه است.
7ـ محدودکردن رفت و آمدهای خانوادگی
به میهمانی رفتن و میهمانی دادن زیاد، وقت زیادی از شما و فرزندانتان خواهد گرفت. در زمان امتحانات، میزان رفت و آمدها را کم کنید.
8ـ تفریحات برنامهریزی شده را جایگزین سایر فعالیتها کنید
درس خواندن طولانی و خستهکننده به سود فرزندتان نیست. تفریح هر چند تفریحات ساده نظیر گردش در فضای آزاد، کوه، پارک رفتن و... فوائد زیادی برای شما و فرزندتان دارد. غالب این تفریحات هزینههای کمتری در مقایسه با یک میهمانی رفتن یا میهمانی دادن بر دوش شما میگذارد.
9ـ در برنامههای درسی فرزندتان دخالت نکنید
فرزندان شما بارها و بارها از معلمان، مشاوران و مدیر مدرسه توضیحات فراوانی شیندهاند. تاکیدهای بیش از حد، امر و نهیهای مکرر، سرزنش، دستورات شما در موقعیت دشوار امتحانی از سوی فرزندتان به عنوان دخالت تلقی میشود. اگر فرزندتان تصمیم گرفته به میزان اندکی مطالعه کند، مطمئناً با امر و نهی شما همین میزان اندک مطالعه را نیز انجام نخواهد داد.
10 ـ در فرصتهای مناسب، فرزندتان را تایید و تشویق کنید
با تشویق و تایید فرزندتان حس عجیبی در وی رشد میکند. او احساس می کند که قدرت عجیبی پیدا کرده است. قادر است بیشتر مطالعه کند، تمرین کند، یاد بگیرد، یادگیری برایش جالب و شورانگیز خواهد شد. شما میتوانید در لحظهای که موفق به حل مسئلهای شده است، یا در حال مطالعه است و شما از در وارد میشوید، در لحظهای که به پاکنویس مطالب درسی میپردازد و حتی لحظهای که کتابهایش را با نظم خاصی جمع و جور میکند. او را تحسین کنید. یک جمله کوتاه کافی است «میبینم به دفتر و کتابهایت سرو سامان دادهای»، «وقتی دیدم داری مطالعه میکنی خوشحال شدم» لحن گرم و صمیمی شما بر تایید و تشویق صد چندان میافزاید. سعی کنید احساس خودتان را به او بازگو کنید.
11ـ از تحقیر، سرکوب کردن و طعنهزدن جداً بپرهیزید
بدون هیچ تردیدی کلمات ناراحت کننده، طعنهآمیز و ریشخندکننده اجازه فعالیتهای مفید را از فرزندتان سلب میکند. آیا شما خودتان حاضرید طعن، نیشخند، کلمات تحقیرآمیز بشنوید و با وجود این، کاری مثبت و سازنده انجام دهید. کاهش کلمات منفی و تحقیرآمیز باعث افزایش موفقیت فرزندتان خواهد شد.
12ـ شنونده صمیمی حرفها و شکایتهای فرزندتان باشید
همیشه اوضاع بر وفق مراد نیست. گاه دانشآموز از درسی تنفر دارد گاه نسبت به رفتار معلمی اعتراض دارد یا از یادگیری درسی عاجز است. در بیشتر این مواقع فرزندتان، راهنماییهای شما را نمیخواهد، او به دنبال گوش شنوایی است
به دنبال آن است که کسی حرفهایش را بشنود و قضاوت نکند. او با دردلکردن احساس سبکی خواهد کرد. در چنین موقعیتهایی به استقبالش بروید. از قضاوت کردن درباره حرفهایش جداً بپرهیزید. از توصیه کردن اجتناب ورزید. وظیفه شما فقط شنیدن است. حرفهایش را بپذیرید، سعی کنید احساس او را درک کنید، مطمئن باشید همه چیز به خیر و خوشی خواهد گذشت.
- هرگز امید را از کسی سلب نکن، شاید این تنها چیزی باشد که دارد.
خود را با معیار های خودت بسنج ، نه با معیار های دیگران
کسی آرام می آید ،نگاهش خیس عرفان است . قدمهایش پر از معنا،دلش از جنس باران است،
کسی فانوس بر دستش به سان نور می آید،امید قلب ما روزی ز راه دور می آید.
- ذکر صلوات بر محمد و آل محمد
-ترک محل هنگام عصبانیت
-سکوت کردن هنگام عصبانیت